استاد بزرگوار ما علامه طباطبايي«رحمت‌الله‌عليه» روزهاي آخر عمرشان را سپري مي‌كردند كه عدّه‌اي از ما شاگردها خدمت ايشان رسيديم. در حالي كه حال ايشان بد بود، با يك ادب و خضوعي در مقابل ما نشسته بودند. من به ايشان گفتم: آقا! يك نصيحت به ما كنيد تا مرخص شويم، ايشان فرمود: «فَاذْكُرُوني أَذْكُرْكُم»؛ چند روز بعد در بيمارستان به ملاقات ايشان...
