وبسايت مهدوي ثقلين

 چهارشنبه، 21 آذر 1403



نماز حضرت جعفر عليه السلام كه اكسير اعظم و كبريت احمر است و به سندهاى بسيار معتبره با فضيلت بسيار كه عمده آمرزش گناهان عظيمه است وارد شده و افضل اوقات آن صدر نهار جمعه است و آن چهار ركعت است به دو تشهد و دو سلام در ركعت اول بعد از «سوره حمد» «إذا زلزلت» مى‏ خواند و در ركعت دوم «سوره و العاديات» و در ركعت سوم «إذا جاء نصر الله» و در ركعت چهارم «قل هو الله أحد» و در هر ركعت بعد از فراغ از قرائت، پانزده مرتبه مى‏ گويد .
 
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ
 
پاك و منزه است خدا و ستايش تنها سزاوار اوست و خدايى جز او نيست،و او از هر صفتى برتر است
 
و در ركوع همين تسبيحات را ده مرتبه مى‏ گويد و چون سر از ركوع بر مى‏ دارد ده مرتبه و در سجده اول ده مرتبه و بعد از سر برداشتن ده مرتبه و در سجده دوم ده مرتبه و بعد از سر برداشتن پيش از آنكه برخيزد ده مرتبه در هر چهار ركعت چنين مى‏ كند كه مجموع سيصد مرتبه شود


توصيه‌ي آيت‌الله بهجت به خواندن نماز جعفر طيار جهت رفع موانع ازدواج


پرسش: جواني است هر چه براي ازدواج اقدام مي‌كند، موفق نمي‌شود، چه دستورالعملي مي‌فرماييد؟

حضرت آيت‌الله بهجت قدس‌سره: نماز جعفر؛ به ترتيب و با دعاي زادالمعاد۱ بخواند.

 

پرسش: يكي از بستگان ما امر ازدواجشان مشكلي پيدا كرده دعا بفرماييد.

حضرت آيت‌الله بهجت قدس‌سره: خدا انشالله [مشكل او را حل كند]. خودشان دعا كنند. نماز جعفر را بخوانند به همان ترتيبي كه در [كتاب] زاد المعاد است، و بعد از آن (بعد از نماز) در سجده حاجت‌شان را بخواهند و چون امر [مهمي] است [چرا كه] هم دنيايي و هم آخرتي [است]، لذا در آن وقتي كه دعاي‌شان را در سجده [از خدا] مي‌خواهند، مختصري چشمشان را تر كنند(كمي اشك بريزند).

 


 

علامه مجلسي رحمه‌الله مي‌نويسد: «پس از نوافل يوميه، نمازي مانند اين نماز به‌لحاظ سند و زيادي ثواب نيست».[زادالمعاد، ص۳۲۰]

همچنين مي‌نويسد: «مشهور بين علما اين است كه مي‌توان نماز جعفر را به‌جاي نوافل يوميه خواند و ثواب هر دو براي او ثابت است».[زادالمعاد، ص۳۲۴]

و نيز: «در روايت و كلام علما آمده است به هنگام ضرورت و عجله مي‌توان نماز جعفر را بدون تسبيحات آن به‌جا آورد و سپس تسبيحات را در راه خواند».[ زادالمعاد، ص۳۲۴-۳۲۵]

همچنين: «روايت صحيح وارد شده است كه اگر كاري پيش آمد مي‌توان بين دو نماز فاصله انداخت».[ زادالمعاد، ص۳۲۵]


نماز حضرت جعفر عليه‌السلام، كه به نماز حبوه و نماز تسبيح هم معروف است، چهار ركعت است (دو نماز دو ركعتي)؛ در ركعت نخست، پس از حمد، سورۀ «إذا زلزت الأرض»، در ركعت دوم پس از حمد، سورۀ «والعاديات»، در ركعت سوم پس از حمد سوره، «إذا جاء نصر الله» و در ركعت پاياني پس از حمد، سورۀ «قل هو الله» خوانده مي‌شود. در اين نماز، مجموعاً ۳۰۰ مرتبه تسبيحات اربعه (سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ) گفته مي‌شود به اين صورت:

در هر ركعت (بعد ازحمد و سوره مخصوص آن ركعت و) پيش از ركوع، پانزده مرتبه تسبيحات اربعه، در ركوع ده مرتبه، پس از بلند شدن از ركوع (و در حالت قيام بعد از ركوع) ده مرتبه، در سجدۀ اول ده مرتبه، پس از سر برداشتن از سجده ده مرتبه، در سجدۀ دوم ده مرتبه و پس از سر برداشتن از سجدۀ دوم نيز ده مرتبه ذكر تسبيحات اربعه خوانده مي‌شود. پس از اين برخاسته، بقيۀ ركعت‌ها نيز به همين صورت خوانده مي‌شود.

در روايتي از امام صادق عليه‌السلام آمده است كه در سجدۀ آخر نماز پس از تسبيحات اين دعا خوانده مي‌شود:

سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْوَقَارَ، سُبْحَانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَكَرَّمَ بِهِ، سُبْحَانَ مَنْ لَا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلَّا لَهُ، سُبْحَانَ مَنْ أَحْصَى كُلَّ شَيْ‏ءٍ عِلْمُهُ، سُبْحَانَ ذِي الْمَنِّ وَ النِّعَمِ، سُبْحَانَ ذِي الْقُدْرَةِ وَ الْكَرَمِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ، وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَ اسْمِكَ الْأَعْظَمِ، وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ الَّتِي تَمَّتْ صِدْقًا وَ عَدْلًا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ.

پاك و منزه است آن كه لباس عزت و وقار به بر دارد، پاك و منزه است آن كه به بزرگى مهر ورزد، و به آن گرامى باشد، پاك و منزه است آن كه پاكى جز براى او سزاوار نيست. پاك و منزه است آن كه دانشش هر چيز را بر شمارد، پاك و منزه است آن سرچشمۀ فضل و بخشش، پاك و منزه است آن داراى قدرت و كرم. خدايا از تو خواستارم به حق بندها و جايگاه‌هاى شكوه عرشت، و به حق نهايت مهرت كه در كتابت آوردى، و نام بزرگت و كلمات بى‌عيب‌ونقصت كه در راستى و عدالت بس كمال يافته‌اند، بر محمد و خاندانش درود فرست.

سپس حاجتت را بخواه.

 
در روايت ديگري از امام صادق عليه‌السلام آمده است كه به مفضل فرمودند: هرگاه حاجت ضروري داشتي نماز جعفر عليه‌السلام را بخوان و سپس اين دعا را بخوان و از خدا حاجتت را بخواه كه ان‌شاءالله برآورده مي‌شود:

به اندازه‌ يك نفَس هر كدام از اين ذكرها را بگو:

يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ
يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ يَا رَبَّاهْ
رَبِّ رَبِّ يَا رَبِّ
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ

و هفت مرتبه هر يك از اين ذكرها را بگو:

يَا رَحْمَنُ يَا رَحْمَنُ يَا رَحْمَنُ
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

سپس اين دعا را بخوان(بلدالامين، ص۱۵۰):

اللَّهُمَّ إِنِّي أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِكَ، وَ أَنْطِقُ بِالثَّنَاءِ عَلَيْكَ، وَ أُمَجِّدُكَ وَ لَا غَايَةَ لِمَدْحِكَ، وَ أُثْنِي عَلَيْكَ وَ مَنْ يَبْلُغُ غَايَةَ ثَنَائِكَ وَ أَمَدَ مَجْدِكَ، وَ أَنَّى لِخَلِيقَتِكَ كُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِكَ، وَ أَيَّ زَمَنٍ لَمْ تَكُنْ مَمْدُوحًا بِفَضْلِكَ، مَوْصُوفًا بِمَجْدِكَ، عَوَّادًا عَلَى الْمُذْنِبِينَ بِحِلْمِكَ، تَخَلَّفَ سُكَّانُ أَرْضِكَ عَنْ طَاعَتِكَ فَكُنْتَ عَلَيْهِمْ عَطُوفًا بِجُودِكَ، جَوَادًا بِفَضْلِكَ، عَوَّادًا بِكَرَمِكَ، يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ.

سپس دعاي منقول در زادالمعاد(ص ۳۲۳) به اين صورت خوانده مي‌شود:

سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ تَرَدَّى بِهِ، سُبْحَانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَكَرَّمَ بِهِ، سُبْحَانَ مَنْ لَا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلَّا لَهُ جَلَّ جَلَالُهُ، سُبْحَانَ مَنْ أَحْصَى كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِعِلْمِهِ وَ خَلَقَهُ بِقُدْرَتِهِ، سُبْحَانَ ذِي الْمَنِّ وَ النِّعَمِ، سُبْحَانَ ذِي الْقُدْرَةِ وَ الْكَرَمِ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ، وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ، وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ الَّتِي تَمَّتْ صِدْقًا وَ عَدْلًا، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، وَ أَنْ تَجْمَعَ لِي خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ بَعْدَ عُمُرٍ طَوِيلٍ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ، الْخَالِقُ الرَّازِقُ الْمُحْيِي الْمُمِيتُ، الْبَدِي‏ءُ الْبَدِيعُ، لَكَ الْكَرَمُ وَ لَكَ الْمَجْدُ، وَ لَكَ الْمَنُّ وَ لَكَ الْجُودُ، وَ لَكَ الْأَمْرُ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ، يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ، يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ  وَ لَمْ يُولَدْ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ، يَا أَهْلَ التَّقْوَى وَ يَا أَهْلَ الْمَغْفِرَةِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا عَفُوُّ يَا غَفُورُ، يَا وَدُودُ يَا شَكُورُ، أَنْتَ أَبَرُّ بِي مِنْ أَبِي وَ أُمِّي، وَ أَرْحَمُ بِي مِنْ نَفْسِي وَ مِنَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ، يَا كَرِيمُ يَا جَوَادُ، اللَّهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ هَذِهِ الصَّلَاةَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ، وَ طَلَبَ نَائِلِكَ وَ مَعْرُوفِكَ، وَ رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَائِزَتِكَ، وَ عَظِيمَ عَفْوِكَ وَ قَدِيمَ غُفْرَانِكَ، اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْفَعْهَا فِي عِلِّيِّينَ، وَ تَقَبَّلْهَا مِنِّي، وَ اجْعَلْ نَائِلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ وَ رَجَاءَ مَا أَرْجُو مِنْكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ مَا جَمَعْتَ مِنْ أَنْوَاعِ النَّعِيمِ، وَ مِنْ حُسْنِ الْحُورِ الْعِينِ، وَ اجْعَلْ جَائِزَتِي مِنْكَ الْعِتْقَ مِنَ النَّارِ وَ غُفْرَانَ ذُنُوبِي، وَ ذُنُوبِ وَالِدَيَّ وَ مَا وَلَدَا، وَ جَمِيعِ إِخْوَانِي وَ أَخَوَاتِيَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ، الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ، وَ أَنْ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي وَ تَرْحَمَ صَرْخَتِي وَ نِدَائِي، وَ لَا تَرُدَّنِي خَائِبًا خَاسِرًا، وَ اقْلِبْنِي مُفْلِحًا مُنْجِحًا مَرْحُومًا، مُسْتَجَابًا دُعَائِي، مَغْفُورًا لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ، قَدْ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ، فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْكَ، يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ، يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ، يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يَا نَفَّاحًا بِالْخَيْرَاتِ، يَا مُعْطِيَ السُّؤْلَاتِ، يَا فَكَّاكَ الرِّقَابِ مِنَ النَّارِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ فُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، وَ أَعْطِنِي سُؤْلِي، وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي، وَ ارْحَمْ صَرْخَتِي وَ تَضَرُّعِي وَ نِدَائِي، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي كُلَّهَا لِدُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ دِينِي، مَا ذَكَرْتُ مِنْهَا وَ مَا لَمْ أَذْكُرْ، وَ اجْعَلْ لِي فِي ذَلِكَ الْخِيَرَةَ، وَ لَا تَرُدَّنِي خَائِبًا خَاسِرًا، وَ اقْلِبْنِي مُفْلِحًا مُنْجِحًا مُسْتَجَابًا لِي دُعَائِي، مَغْفُورًا لِي مَرْحُومًا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، يَا مُحَمَّدُ يَا  أبَاالْقَاسِمِ يَا رَسُولَ اللَّهِ، يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، أَنَا عَبْدُكُمَا وَ مَوْلَاكُمَا، غَيْرُ مُسْتَنْكِفٍ وَ لَا مُسْتَكْبِرٍ، بَلْ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ عَبْدٌ مُقِرٌّ، مُتَمَسِّكٌ بِحَبْلِكُمَا، مُعْتَصِمٌ مِنْ ذُنُوبِي بِوَلَايَتِكُمَا، أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِكُمَا، وَ أَتَوَسَّلُ إِلَى اللَّهِ بِكُمَا، وَ أُقَدِّمُكُمَا بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَاشْفَعَا لِي فِي فَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، وَ غُفْرَانِ ذُنُوبِي، وَ إِجَابَةِ دُعَائِي، اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ تَقَبَّلْ دُعَائِي وَ اغْفِرْ لِي، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

آيت‌الله بهجت  رحمه‌الله مي‌فرمود: «بعد از نماز و ادعيۀ آن به سجده رويد و با چشم گريان اگرچه با قطرۀ اشكي كه چشم تَر شود اشك بريزيد و حاجتتان را بخواهيد».

 
منبع: كتاب بهجت‌الدعاء، ص ٣۶٧.

فيلم شكرانه نعمت ازدواج
 

  • اشتراک در واتس اپ
  • اشتراک در جی میل
  • اشتراک در تلگرام
  • اشتراک در توییتر
  • اشتراک در فیسبوک

  •  

     زندگی نامه امام مهدی عجله الله فرجه الشریف برگرفته از کتاب منتهی الامال

     

     ذکر و پیام علامه طباطبایی(ره) در آخرین لحظات زندگی چه بود؟

     

     توصیه های اخلاقی آیت الله سید علی قاضی طباطبایی

     

     صلوات ضراب اصفهانی روایت از امام عصر علیه‌السلام

     

     ۳ دستورالعمل کارساز از آیت الله بهاء الدینی برای رهایی از گرفتاری ها

    ارسال نظر

    نام:*
    ایمیل:*
    متن نظر:
    • مردم و لبخندها
      حیوانات و طبیعت
      غذا و نوشیدنی
      فعالیت‌ها
      سفر و مکان
      اشیاء
      نمادها
      پرچم‌ها
    سوال: پایتخت کشور وسطی چیست ؟ ترکیه ارمنستان ایران عراق لبنان
    پاسخ:*
     
    moharam